Milan Rakić – BIOGRAFIJA

Milan Rakić – BIOGRAFIJA

Milan Rakić (Beograd, 30. septembar 1876 — Zagreb, 30. jun 1938) je bio pesnik, diplomata i akademik.

BIOGRAFSKI PODACI

1876 — rođen u Beogradu u porodici u kojoj se negovala intelektualna tradicija; deda po majci bio je Milan Đ. Milićević, čuveni hroničar Srbije i prvi naš enciklopedista, otac Mita Rakić, političar i prvi prevodilac Jadnika.

1894 — završava gimnaziju u Beogradu.

1898 — dobija stipendiju za Pariz, u kome završava pravne studije.

1902 — vraća se u zemlju, gde prvo postaje činovnik u Izvoznoj banci, zatim postaje statističar u Ministarstvu finansija i onda đumrugdžija na Savi.

1904 — počinje njegova diplomatska karijera — odlazi u Prištinu, zatim u Skoplje i u Solun.

1908-1911 — srpski konzul u Prištini; to je period „Kosovskog ciklusa“. Po izbijanju balkanskog rata, kao komita ulazi u oslobođenu Prištinu.

1921 — postaje poslanik u Sofiji.

1927-1933 — poslanik u Rimu.

1933 — penzionisan, vraća se u Beograd i postaje predsednik Pen-kluba.

1938 — posle operacije umire u Zagrebu.

ŠKOLOVANJE I RAD

Milan Rakić se svojim prvim pesmama javio u „Srpskom književnom glasniku“ 1902. Potom je objavio tri zbirke pesama (1903, 1912, 1924.), koje je i publika i književna kritika oduševljeno pozdravila. Napisao je oko pedeset pesama i rano je prestao da piše. Poslednja objavljena pesma Milana Rakića je OPROŠTAJNA PESMA

Rođen je u Beogradu i potomak je ugledne porodice, njegov otac Dimitrije Rakić bio je pravnik po obrazovanju, ministar finansija Kraljevine Srbije, pisac studije „Iz Nove Srbije“, prevodilac poznat po prevodu Igoovog romana „Jadnici“, a majka Ana kćerka je akademika i enciklopediste Milana Đ. Milićevića. U gimnaziji su mu, između ostalih, predavali Bogdan Popović i Jovan Cvijić. Nije imao 15 punih godina kada mu je umro otac.

U „Gimnazijalcu“, listu Druge muške gimnazije, 1891. objavio je pesmu posvećenu ocu, a u istom broju objavio je i svoj prvi prevod s francuskog. Filozofski fakultet Velike škole u Beogradu je upisao 1894, naredne godine prešao je na Pravni fakultet, a 1898. dobio državnu stipendiju i nastavio školovanje u Parizu, na Sorboni.

Po završetku školovanja vraća se u Srbiju, piše i objavljuje pesme po beogradskim časopisima. Radi u Ministarstvu finansija, a kao pozorišni kritičar „Srpskog književnog glasnika“ prati predstave Narodnog pozorišta. Prelaskom u Ministarstvo inostranih dela Kraljevine Srbije počinje njegova blistava diplomatska karijera, prvo u Prištini, potom u Skoplju, Solunu, Bukureštu, Stokholmu, Londonu, Parizu, Skadru, Kopenhagenu, Sofiji, Rimu, Ženevi…

ODLIKOVANJA I PRIZNANJA

Kada je 1912. proglašena mobilizacija pristupio je dobrovoljačkim odredima pod komandom Alimpija Marjanovića i učestvovao u Prvom balkanskom ratu do ulaska srpske vojske u Prištinu. Kralj ga je odlikovao Zlatnom medaljom za hrabrost. Bio je član srpske delegacije na Mirovnoj konferenciji u Londonu, zadužen za pitanje razgraničenja s Albanijom.

Prevođen je na francuski, rumunski, ruski, mađarski, nemački, italijanski i druge jezike. Odbio je 1929. ponudu kralja Aleksandra da postane ministar inostranih poslova Jugoslavije.

Dopisni član Srpske kraljevske akademije postao je 1922, a za redovnog člana izabran je 1934. godine.

Pesnička nagrada koja nosi njegovo ime ustanovljena je 1939. i prvi dobitnik je bio Branko Ćopić, a naredne godine dobila ju je Desanka Maksimović, nakon 30 godina pauze nagrada se ponovo dodeljuje kao godišnja Nagrada „Milan Rakić“ Udruženja književnika Srbije.

Milan Rakić – PESME

Jovan Dučić o Milanu Rakiću