Vasko Popa – BIOGRAFIJA
Vasile „Vasko“ Popa (Grebenac, 29. jun 1922 — Beograd, 5. januar 1991) je bio jedan od najpoznatijih pesnika na srpskom jeziku, akademik i ubrojen je među 100 najznamenitijih Srba.
U Vršcu je završio osnovnu školu i maturirao, a već tokom gimnazijskih dana u listu „Novi srednjoškolac“ objavljuje prve radove.
Filozofski fakultet u Beogradu upisao je 1940, ali je ubrzo prešao na Tehnički fakultet, da bi 1941, zbog okupacije, nastavio studije na Medicinskom fakultetu u Bukureštu, a godinu dana kasnije u Beču upisuje filozofiju.
U maju 1943. je uhapšen i do avgusta te godine bio zatočen u nemačkom koncentracionom logoru u Velikom Bečkereku.
Po završetku rata ponovo u Beogradu upisuje studije francuskog jezika i književnosti i radi kao novinar Radio Beograda.
U januaru 1947. postaje glavni urednik „Lumine“ („Svetlost“), prvog književnog časopisa na rumunskom jeziku u Jugoslaviji.
Prvu zbirku pesama „Kora“ objavio je 1953. i za nju sledeće godine, kao prvi laureat, dobija Brankovu nagradu.
U Parizu se 1959. pojavljuju prvi prevodi njegovih pesama, a potom ga objavljuju širom sveta – u Nemačkoj, Rumuniji, Slovačkoj, Engleskoj, Turskoj, Norveškoj, Japanu, Meksiku, Argentini, SAD…
U Parizu je 1976. na Međunarodnom pozorišnom festivalu prikazana scenska adaptacija njegovih stihova „Sporedno nebo“ u prevodu Alena Boskea. Brodski je rekao da je Vasko Popa bio jedna od najmarkantnijih pesničkih figura 20. veka.
Dopisni član Srpske akademije nauka i umetnosti postao je 1972, a bio je i jedan od osnivača Vojvođanske akademije nauka i umetnosti. Potpredsednik Matice srpske postao je 1979.
U Vršcu je 1995. ustanovljena Nagrada „Vasko Popa“ za najbolju knjigu pesama na srpskom jeziku koja se dodeljuje svake godine na dan pesnikovog rođenja.
BIOGRAFSKI PODACI
1922 – rođen je 29. juna u Grebencu (Banat), od oca Vasilija i majke Emilije rođ. Urošević – Suču.
1928 – polazi u osnovnu školu u Vršcu.
1932 – upisuje se u realnu gimnaziju u Vršcu.
1943 – od maja do avgusta interniran u nemačkom koncentracionom logoru u Grosbečkereku.
1945 – nastavlja studije na Filozofskom fakultetu u Beogradu.
1948 – radi kao novinar, najpre u Radio Beogradu, zatim u Književnim novinama.
1949 – diplomira na romanskoj grupi Filozofskog fakulteta u Beogradu.
1951 – izlazi prvi put s pesmama u javnost; najpre u Književnim novinama i Borbi, a kasnije u časopisima Mladost i Književnost. Postaje generalni sekretar Društva za kulturnu saradnju Jugoslavija – Francuska; na toj dužnosti provodi nepune tri godine.
1953 – objavljuje prvu knjigu pesama Kora i dobija Brankovu nagradu.
1954 – postaje urednik izdavačkog preduzeća „Nopok“ (danas „Nolit“)
1956 – objavljuje drugu knjigu pesama Nepočin-polje, za koju prima Zmajevu nagradu.
1968 – objavljuje treću knjigu pesama Sporedno nebo. Dodeljena mu je Austrijska državna nagrada za evropsku književnost 1967.
Zatim slede zbirke „Uspravna zemlja“ (1972), „Vučja so“ (1975), „Kuća nasred druma“ (1975), „Živo meso“ (1975), „Rez“ (1981) kao i ciklus pesama „Mala kutija“ (1984), deo buduće zbirke „Gvozdeni sad“ koju nikad nije dovršio.
Do 1979. godine radio je kao urednik u izdavačkoj kući Nolit u Beogradu. Slaganjem usmenog nasleđa, igara i zagonetki, Popa je stvorio poseban pesnički jezik moderne srpske poezije.
Vasko Popa je jedan od najprevođenijih jugoslovenskih pesnika, a i sam je prevodio sa francuskog jezika. U Vršcu, 29. maja 1972. godine osnovao je Književnu opštinu Vršac (KOV) i pokrenuo neobičnu biblioteku na dopisnicama, nazvanu „Slobodno lišće“.
Iste godine izabran je za dopisnog člana Srpske akademije nauka i umetnosti. Jedan je od osnivača Vojvođanske akademije nauka i umetnosti (14. 12. 1979) u Novom Sadu.
Vasko Popa je bio oženjen Jovankom Singer Popa (1923—2000) zvanom „Haša“, profesorkom Arhitektonskog fakulteta u Beogradu.
Umro je u Beogradu 5. januara 1991. godine i sahranjen u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju.
Vasko Popa PESME, CITATI, BIOGRAFIJA
Foto kolaž: Bistrooki – www.balasevic.in.rs
Preuzimanje delova tekstova, tekstova u celini, fotografija i ostalog sadržaja na sajtu je dozvoljeno bez ikakve naknade, ali uz obavezno navođenje izvora i uz postavljanje linka ka izvornom tekstu ili fotografiji na www.balasevic.in.rs. Ispoštujte naš trud, nije teško biti fin. :)