Branko Radičević

Branko Radičević – PESME, CITATI, BIOGRAFIJA, ZANIMLJIVOSTI

Branko Radičević (Slavonski Brod, 28. mart 1824 — Beč, 1. jul 1853) je jedan od najznačajnih pesnika srpskog romantizma, Uz Đuru Daničića bio najodaniji sledbenik Vukove reforme pravopisa srpskog jezika i uvođenja narodnog jezika u književnost. Na krštenju je dobio ime Aleksije, koje će 1847. godine, uoči izlaska prve zbirke pesama promeniti u Branko.

„Branko je bio onaj, i to prvi koji je radost stvorio, tako da su, zahvaljujući njemu, mladost, po sebi, đački život, đačka ljubav i mladost uopšte, postali kod nas jedno, onaj od svakoga priznati poetični deo života.“ – Miloš Crnjanski

PESME

MINI KARADŽIĆ U SPOMENICU (Pevam danju, pevam noću…)

KAD MLIDIJAH UMRETI

ĐAČKI RASTANAK

NEKA SUNCA

BOLESNIKOV UZDISAJ

UKOR

SUNAŠCE JASNO

Devojka na studencu

„Branko Radičević je ne samo optimista, nego najradosniji i najživlji pesnik naše književnosti.“ – Borislav Mihajlović Mihiz

Studirao je pravo i medicinu u Beču, znao je nemački, latinski, grčki, češki i slovački jezik. Napisao je tri knjige pesama (treća je posmrtno objavljena 1862. godine), ali je i danas jedan od najčitanijih naših pesnika. Umro je prerano, 1853. godine u Beču. Brankovi posmrtni ostaci, po njegovoj želji, preneti su na Stražilovo, 1883. godine.

Foto kolaž: Bistrooki – www.balasevic.in.rs
Preuzimanje delova tekstova, tekstova u celini, fotografija i ostalog sadržaja na sajtu je dozvoljeno bez ikakve naknade, ali uz obavezno navođenje izvora i uz postavljanje linka ka izvornom tekstu ili fotografiji na www.balasevic.in.rs. Ispoštujte naš trud, nije teško biti fin. :)