Vladimir Visocki – PESME, BIOGRAFIJA
Vladimir Visocki je rođen 1938. godine u Moskvi. Njegov profesionalni život odvijao pre svega u Teatru na Taganki, sa kojim je imao više gostovanja po svetu. Osim pozorišne karijere, V. Visocki se pojavio u više filmova i TV serija. Iako je, osim široke popularnosti filmskog i pozorišnog glumca bio još popularniji kao pesnik i pevač, za života nije video nijednu objavljenu zbirku svojih pesama.
Visockog je izdalo srce u toku pozorišne predstave. Preminuo je 1980. u Moskvi.
PESME:
PRIČA O ISTINI I LAŽI (Bulatu Okudžavi)
Beogradska publika se seća Vladimira Visockog sa gostovanja na BITEF-u 1975. gde je igrao omiljenu ulogu Hamleta.
BIOGRAFIJA
Vladimir Semjonovič Visocki (rus. Влади́мир Семёнович Высо́цкий; Moskva, 25. januar 1938 — Moskva, 25. jul 1980) je bio ruski pevač, pesnik, pozorišni i filmski glumac i pisac.
Visocki se smatra jednim od najvećih ruskih umetnika svih vremena, koji je ostavio dubok i trajan trag u ruskoj kulturi. Iako ga je tokom života zvanična vlast bivšeg Sovjetskog Saveza uglavnom ignorisala, Visocki je dostigao veliku slavu i čak i danas ima značajan uticaj na mnoge ruske muzičare i glumce.
Rođen je u Moskvi. Njegov otac Semjon Volfovič (Vladimirovič) (1915–1997) bio je pukovnik sovjetske vojske, poreklom iz Kijeva. Vladimirova majka Nina Maksimovna (rođena Serjogina, 1912–2003) je radila je kao prevodilac za nemački jezik.
Profesionalni život
Godine 1955. Vladimir se upisao na moskovski Institut civilnog inžinjerstva, ali se ispisao već nakon jednog semestra, odlučivši se za glumačku karijeru. Godine 1959. počeo je da glumi u manje uloge u pozorištu Aleksandar Puškin.
Godine 1964. na poziv svog bliskog prijatelja i mentora, režisera Jurij Ljubimovova prešao je u pozorište Taganka. U tom pozorištu Visocki je prvi put došao na naslovnice svojim nastupima u glavnim ulogama u Šekspirovom Hamletu i Brehtovom Životu Galilejevom.
Postao je prepoznatljiv po svojem jedinstvenom načinu pevanja i stihovima koji su humorističnim uličnim žargonom komentarisali socijalna i politička zbivanja. Njegove stihove slušali su milioni sovjetskih građana u svim delovima države.
Iako uspešan kao glumac, za život je zarađivao na koncertnim turnejama. Većinu zarađenog novca je trošio na drogu, a bio je zavisan od amfetamina i opijata. Sve je to dovelo do propadanja zdravlja i smrti zbog zastoja srca u njegovoj 42. godini.
Njegovo telo bilo je izloženo u pozorištu Taganka, gde je održana pogrebna ceremonija. Sahranjen je na groblju Vagankovskoj u Moskvi, pretpostavlja se da je pogrebu prisustvovalo milion ljudi. Hiljade ljudi napustilo je stadion u Moskvi na kojem su se tada održavale Olimpijske igre, kako bi prisustvovali pogrebu. Postumno ga je odlikovala sovjetska vlada.
Foto kolaž: Bistrooki – www.balasevic.in.rs
Preuzimanje delova tekstova, tekstova u celini, fotografija i ostalog sadržaja na sajtu je dozvoljeno bez ikakve naknade, ali uz obavezno navođenje izvora i uz postavljanje linka ka izvornom tekstu ili fotografiji na www.balasevic.in.rs. Ispoštujte naš trud, nije teško biti fin. :)