Vojislav Ilić – BIOGRAFIJA
BIOGRAFSKI PODACI
1860 — 4. aprila rođen u Beogradu, kao treći sin književnika Jovana Ilića, kome su sinovi bili i Milutin, Dragutin i Žarko, svi književni ljudi, i čija je kuća — stecište niza ondašnjih pisaca — nazvana „kovnicom stihova“.
1866-1887 — period obrazovanja i stupanja u književnost. Godine 1868. Vojislav je pošao u školu, ali se neredovno školovao, gimnaziju je napustio i predavanja na Velikoj školi pohađao kao vanredan đak do 1883. Književno obrazovanje stekao je u porodici. Ruskim jezikom počeo je rano da se služi, već u šesnaestoj godini, a u devetnaestoj, 1879. godine, mogao je slobodno da čita ruske tekstove. Oko 1880. stupio je u književnost i nekoliko godina zatim vrlo aktivno sarađivao u radikalnoj štampi. Njegovom obrazovanju je pomoglo što mu je dom bio stecište književnika i pesnika. Tu je upoznao Đuru Jakšića, te se kasnije i oženio jednom od Jakšićevih kćeri. Godine 1885. učestvovao je kao dobrovoljac u srpsko-bugarskom ratu.
1687-1889 — period boemskog života i najveće aktivnosti u političkom i javnom životu. Godine 1887. postavljen je za korektora Državne štamparije (do ove godine nije mogao da dobije državnu službu). Iste godine pretrpeo je krivično gonjenje zbog pesme Maskenbal na Rudniku. Bez žene i dece, koji su ranije poumirali jedno za drugim, on je ovih godina živeo kao pesnik boem. Razočaran u radikale i ozlojeđen prilikama u Srbiji, on je ovih godina razvijao najživlju delatnost na političkoj satiri i pokazivao simpatije za socijalistički pokret.
1889-1894 — poslednji period Vojislavljeva života. Godine 1889. premešten je u Ministarstvo inostranih dela, bio kratko vreme na službi u Solunu, i vratio se na dužnost korektora Državne štamparije. Godine 1891. otpušten je iz državne službe kao politički protivnik režima. Od kraja 1891. do avgusta 1892. bio je učitelj srpske osnovne škole u Turn-Severinu u Rumuniji. Po povratku u Srbiju, 1892. godine, postavljen je za pisara Ministarstva unutrašnjih dela, odakle je prešao u Monopol. Godine 1893. postavljen je za pisara prve klase konzulata U Prištini, gde mu je Nušić bio pretpostavljeni.
1894 — 21. januara umro je u Beogradu, u trideset i četvrtoj godini života.
BIBLIOGRAFIJA
Pesme (Beograd, 1887.)
Pesme (Beograd, 1889.)
Pesme (Beograd, 1892.)
Strašni ljubavnik (Kragujevac, 1894.)
Pesme I, II (Beograd, 1907, 1909.)
Pesme (Ženeva, 1918.)
Dela I—II (Beograd, 1922.)
Antologija (Zagreb, 1925.)
Izabrane pesme (Novi Sad, 1929.)
Odabrane pesme (Beograd, 1930.)
Rasipanja i umirenja (Bitolj, 1938.)
Pesme (Beograd, 1948.)
Pesme (Beograd, 1952.)
Sabrana dela I—II (Beograd, 1961.)
Pročitajte više:
Vojislav Ilić – POEZIJA, BIOGRAFIJA, CITATI…
POEZIJA – Najlepše pesme, poeme, soneti, citati i biografije domaćih i stranih autora
PROZA – Pojam, autori, knjige, citati… / Plejada veličanstvenih
PESME ZA DECU – Otpevane pesme, Recitacije, Tekstovi pesama, Knjige, Video
BAJKE i LEGENDE – Najlepše bajke i legende svih vremena, narodne bajke, bajke najpoznatijih autora…
Kutak za decu – PESME, BAJKE, KNJIGE, CRTANI FILMOVI…
Knjige u pdf formatu ~ Biblioteka elektronskih knjiga
BISTROOKI – Kutak za bistrooke
Foto kolaž: Bistrooki – www.balasevic.in.rs
Preuzimanje delova tekstova, tekstova u celini, fotografija i ostalog sadržaja na sajtu je dozvoljeno bez ikakve naknade, ali uz obavezno navođenje izvora i uz postavljanje linka ka izvornom tekstu ili fotografiji na www.balasevic.in.rs. Ispoštujte naš trud, nije teško biti fin.:)